Ο Γεωτουρισμός είναι μορφή τουρισμού υπαίθρου, με κίνητρο την εμπειρία, την γνώση και την απόλαυση της γεωποικιλότητας και της γεωκληρονομιάς. Βασίζεται στο γεωλογικό και γεωμορφολογικό περιβάλλον και αφορά στην περιήγηση, σε περιοχές ιδιαίτερου γεωλογικού ενδιαφέροντος (σε θέσεις γεωλογικών και γεωμορφολογικών μνημείων και σχηματισμών, απολιθωματοφόρες θέσεις, απολιθωμένα δάση, γεωμορφές, καρστικές δομές, σπήλαια και φαράγγια, αμμοθίνες, ακτές καθώς και σε κάθε άλλη μορφή γεώτοπου). Ο Γεωτουρισμός προωθείται στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως Παγκόσμια Γεωπάρκα (τα Γεωπάρκα καθορίζονται στο Ν. 3937/2011) καθώς επίσης και σε περιοχές ιδιαίτερου ή και αναγνωρισμένου οικολογικού, πολιτισμικού και ανθρωπογενούς ενδιαφέροντος.

Περιλαμβάνει ήπιες δραστηριότητες που έχουν κυρίως επιστημονικό, εκπαιδευτικό και ερμηνευτικό χαρακτήρα, όπως ενδεικτικά η ερμηνεία και ανάδειξη του αβιοτικού περιβάλλοντος και των σχέσεων του με το βιοτικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, τον πολιτισμό και τα τοπικά προϊόντα. Ταυτόχρονα προωθεί την ενημέρωση και την εκπαίδευση για τις επιπτώσεις, αλλά και τα μέτρα αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών και της κλιματικής αλλαγής.  Η αναψυχή, η άθληση και η απόλαυση καλής ποιότητας ζωής σε ορεινές και αγροτικές περιοχές, καθώς και η συνέργεια με άλλες μορφές θεματικού τουρισμού, εντάσσονται κι αυτές στις δραστηριότητες του γεωτουρισμού.

O Eλληνικός Γεωτουρισμός.

Η ελληνική γη διαθέτει αναρίθμητα τοπία γεωλογικού ενδιαφέροντος, ενεργά ηφαίστεια, σπήλαια, θεαματικά φαράγγια, μικρά ή μεγάλα γεωλογικά ρήγματα, σπάνια πετρώματα και ορυκτά που αποτελούν τους «σιωπηλούς» μάρτυρες της διαρκούς εξέλιξης της γης.

Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, υφίσταται αρκετή κινητικότητα για την ανάδειξη της γεωλογικής κληρονομιάς και τη διαχείριση των γεωτόπων, κυρίως μέσω του έργου του ΙΓΜΕ.  Το έργο αυτό αφορά: προσπάθεια συστηματικής καταγραφής γεωτόπων με κριτήρια τη γεωεπιστημονική, εκπαιδευτική ή τουριστική τους αξία, ταυτοποίηση γεωδιαδρομών, ανάδειξη κι ένταξη Γεώπαρκων στο παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό δίκτυο και επιλογή περιοχών ως δυνητικών γεωπάρκων.

Η Ελλάδα φιλοξενεί σήμερα πέντε περιοχές που έχουν αναγνωριστεί ως Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO, στα πλαίσια του τρίτου προγράμματος αναγνώρισης περιοχών του Οργανισμού, το Διεθνές Πρόγραμμα Γεωεπιστημών και Γεωπάρκων (IGGP). Στο νέο πρόγραμμα εντάσσονται όλες οι περιοχές που ανήκουν σήμερα στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων, που αντιστοιχούν σε 120 γεωπάρκα από 33 χώρες.

Οι 5 Ελληνικές περιοχές είναι:

1. της Λέσβου
2. του Ψηλορείτη
3. της Σητείας,
4. το Γεωπάρκο Χελμού – Βουραϊκού στην Πελοπόννησο
5. και το Γεωπάρκο Βίκου – Αώου στην Ήπειρο.

Αντίστοιχα, η Κύπρος φιλοξενεί μια περιοχή, το Γεωπάρκο του Τροόδους.  Τα γεωπάρκα δημιουργήθηκαν από τοπικές πρωτοβουλίες, είναι περιοχές με σημαντική γεωλογική κληρονομιά και πλούσιο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον. Στόχος να διατηρηθεί και να προστατευθεί το σύνολο των χαρακτηριστικών του φυσικού και πολιτισμικού τους περιβάλλοντος, με έμφαση στα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία του αβιοτικού και γεωλογικού πλούτου και να αξιοποιηθεί ως εργαλείο εκπαίδευσης και κατανόησης του περιβάλλοντος και βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης.

Η αναγνώριση από την UNESCO όλων αυτών των περιοχών καταδεικνύει τον πλούτο της ελληνικής γεωλογικής κληρονομιάς, καθώς και την ιδιαίτερη αξία που έχει η γεωλογική, φυσική και πολιτισμική κληρονομιά των ελληνικών γεωπάρκων σε παγκόσμια κλίμακα.

Πηγές άρθρου:

www.etravelnews.gr, www.el.wikipedia.org & www.opengov.gr

Πηγή εικόνας:

www.kerpini.blogspot.com