Τα τουβλάκια LEGO είναι ένα παιχνίδι που βρίσκεται σχεδόν σε κάθε παιδικό δωμάτιο για περισσότερα από πενήντα χρόνια και εξάπτει τη δημιουργική σκέψη και τη φαντασία παιδιών και μεγάλων, σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα.

Η ιδιαίτερη αξία του παιχνιδιού, όμως, δεν περιορίζεται μόνο στην ψυχαγωγία, αλλά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς. Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία έχει αρχίσει να συνεργάζεται με αρχιτέκτονες ώστε να αναπτύξει την αρχιτεκτονική της σειρά. Η προσπάθεια αυτή, που ξεκίνησε το 2008, έχει αναπτυχθεί πλέον ιδιαίτερα και περιλαμβάνει πλέον σημαντικά κτίρια, όπως είναι το μουσείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη, το Marina Bay Sands της Σιγκαπούρης, αλλά και μία νεότερη σειρά αστικών τοπίων, από πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι και το Σίδνει.

Παράλληλα, όμως, με την ομάδα της εταιρείας, οι αφοσιωμένοι οπαδοί του παιχνιδιού δημιουργούν τις δικές τους εκδοχές διάσημων κτιρίων και τοπικών οροσήμων. Ο Tom Alphin, συγγραφέας του «The Lego Architect», αναφέρει ότι οι δημιουργοί αυτοί αγοράζουν «χύμα» τα κομμάτια και μετά δημιουργούν τα σχέδια και το τελικό αποτέλεσμα μόνοι τους. Με τον τρόπο αυτό ερασιτέχνες σχεδιαστές δημιουργούν μικρά θαύματα, όπως, για παράδειγμα, το μικροσκοπικό Δημαρχείο του Aarhus που δημιούργησαν οι Δανοί αρχιτέκτονες Arne Jacobsen και Erik Moller, αποδίδοντας σε μινιατούρα το πύργο με το χαρακτηριστικό ρολόι.

Αυτή η ιδέα της χρήσης των τούβλων Lego για το σχεδιασμό κτιρίων αποτέλεσε την έμπνευση και το αντικείμενο της πρόσφατης έκθεσης του Δανο-Ισλανδού καλλιτέχνη Olafur Eliasson με τίτλο «The Cubic Structural Evolution Project» στη γκαλερί Tate Modern στο Λονδίνο.

Ο καλλιτέχνης άδειασε ένα φορτηγό από λευκά τουβλάκια στον Γιγάντιο εκθεσιακό χώρο στο κέντρο του μουσείου, το Turbine Hall, και κάλεσε τους επισκέπτες να χτίσουν μία «πόλη του μέλλοντος» πάνω σε δύο τραπέζια μήκους δέκα μέτρων. Μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα της έκθεσης, οι ανώνυμοι δημιουργοί είχαν κατασκευάσει διαφόρων ειδών κτίρια, από μία γιγαντιαία πυραμιδική κατασκευή που έμοιζε με το ξενοδοχείο Ryugyong της Βόρειας Κορέας μέχρι μία γειτονιά από ουρανοξύστες με περίεργη δομή και ένα μακρύ κτίριο που έμοιαζε με γιγαντιαίο κανελόνι, μία μίξη της Marina City του Σικάγο και του Πύργου της Πίζας.

Αυτό, όμως, που εξέπληξε πολλούς, ανάμεσά τους και τον Mark Godfrey, επιμελητή της Tate Modern, δεν ήταν το τελικό αποτέλεσμα, αλλά η διαδικασία δημιουργίας τους. Ο Godfrey κάθισε και παρακολούθησε τους επισκέπτες για περισσότερο από μία ώρα και έμεινε έκπληκτος από τις δυνατότητες της ανθρώπινης φαντασίας και από τα διαφορετικά είδη δομών που μπορεί να φτιάξει κανείς από ένα σχετικά περιορισμένο αριθμό διαφορετικών τούβλων.

Σύφμωνα με τον Godfrey, η έκθεση συγκέντρωσε ανθρώπους όλων των ηλικιών και υποβάθρων που πήγαν να παίξουν με τα Lego και να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους παρείχε ο καλλιτέχνης να εξερευνήσουν τα όρια της δημιουργικότητάς τους και να εκφραστούν ελεύθερα υλοποιώντας τις δομές που είχαν φανταστεί.

Πηγή άρθρου:

https://www.cnn.gr/focus/story/188740/lego-arxitektones-kai-erasitexnes-xtizoyn-tis-poleis-toy-mellontos-me-toyvlakia

Πηγές εικόνων:

https://www.flickr.com/photos/lenore-m/21925642358

https://www.flickr.com/photos/christian_johannesen/2951802189

https://www.flickr.com/photos/bjornsmestad/244817788/